۱۳۹۴ شهریور ۱۸, چهارشنبه

ایران - به ياد آموزگار بزرگ و نويسنده هاي دردهاي جامعه،‫صمد بهرنگي

صمد انعكاس فرياد دردها و اعتراض محروم‌ترين طبقات جامعه عليه ستم زمانه بود. او در نوشته‌هايش درس فداكاري و ازخودگذشتگي مي‌آموخت و آموزش مي‌داد. در قصهٌ «ماهي سياه كوچولو»، ماهي سياه با فداكردن جان خود، راه را براي ديگران هموار مي‌كند. در «افسانهٌ محبت»، گل لاله با پرپرشدن گلبرگهايش، باعث باروري و رويش و زندگي هزاران لاله در سرتاسر دشت مي‌گردد


او آينده را متعلق به بچه هاي اين سرزمين ميدانست و ميگفت:

بچه‌ها، بي‌شك آينده در دست شماست؛ خوب و بدش هم مال شماست. شما خواه 

ناخواه بزرگ مي‌شويد و همپاي زمان پيش مي‌رويد، پشت سر پدرانتان و 

بزرگهايتان مي‌آييد و جاي آنها را مي‌گيريد و همه چيز را به‌دست مي‌آوريد، 

زندگي اجتماعي را با همة خوب و بدش صاحب مي‌شويد، فقر، ظلم، زور، 

عدالت ... زندان و آزادي ... و صدها خوشي و ناخوشي اجتماعي ديگر مال 

شما مي‌شود. مي‌دانيم كه براي درمان ناخوشي‌ها اول بايد علت آن را پيدا كرد.





هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر