صمد انعكاس فرياد
دردها و اعتراض محرومترين طبقات جامعه عليه ستم زمانه بود. او در نوشتههايش درس
فداكاري و ازخودگذشتگي ميآموخت و آموزش ميداد. در قصهٌ «ماهي سياه كوچولو»، ماهي
سياه با فداكردن جان خود، راه را براي ديگران هموار ميكند. در «افسانهٌ محبت»، گل
لاله با پرپرشدن گلبرگهايش، باعث باروري و رويش و زندگي هزاران لاله در سرتاسر دشت
ميگردد
او آينده را متعلق
به بچه هاي اين سرزمين ميدانست و ميگفت:
بچهها، بيشك آينده
در دست شماست؛ خوب و بدش هم مال شماست. شما خواه
ناخواه بزرگ ميشويد و همپاي زمان
پيش ميرويد، پشت سر پدرانتان و
بزرگهايتان ميآييد و جاي آنها را ميگيريد و همه
چيز را بهدست ميآوريد،
زندگي اجتماعي را با همة خوب و بدش صاحب ميشويد، فقر،
ظلم، زور،
عدالت ... زندان و آزادي ... و صدها خوشي و ناخوشي اجتماعي ديگر مال
شما ميشود. ميدانيم كه براي درمان ناخوشيها اول بايد علت آن را پيدا كرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر